معمولاً الگوی تابش یک عنصر منفرد نسبتاً گسترده است و هر عنصر دایرکتیویتی کمی (بهره) را ارائه می دهد. در بسیاری از کاربردها، طراحی آنتن‌هایی با ویژگی‌ دایرکتیویتی بالا (بهره‌های بسیار بالا) برای پاسخگویی به نیازهای ارتباطات راه دور ضروری است، که این موضوع تنها با افزایش اندازه الکتریکی آنتن قابل انجام است.

بزرگ کردن ابعاد عناصر منفرد اغلب منجر به دایرکتیویتی بیشتری می­شود. راه دیگر برای بزرگ‌کردن ابعاد آنتن، بدون نیاز به افزایش اندازه تک تک عناصر، تشکیل مجموعه‌ای از عناصر تابشی در یک پیکربندی الکتریکی و هندسی است. این آنتن جدید که توسط چند عنصر تشکیل شده است، آرایه نامیده می شود. آرایه کردن آنتن­ها، به معنی چینش خاصی از تعدادی آنتن­ می­باشد. این چینش خاص، به منظور افزایش بهره سیستم آنتنی، طراحی می­شود. در بیشتر موارد، عناصر یک آرایه مشابه هستند.